سلامت و مراقبت

تالاسمی نوعی کم خونی است که وراثت در آن حرف اول را می‌زند. در واقع اگر یکی از والدین به این بیماری مبتلا باشد، ریسک ابتلا کودک به  این بیماری بالاست. در این بیماران اختلالی در هموگلوبین‌های خون وجود دارد. این بیماری به دو شکل تالاسمی مینور و ماژور بروز می‌کند. در طی آن بدن بیش از نیاز خود، هموگلوبین تولید خواهد کرد. هموگلوبین پروتئینی است که در خون وجود دارد و وظیفه حمل و نقل اکسیژن، مواد مغذی و دی‌اکسید کربن بر عهده آن است. 

تولید بیش از حد هموگلوبین زمینه را برای تخریب گلبول‌های قرمز خون فراهم می‌کند؛ به همین دلیل کم خونی یا همان آنمی بروز خواهد کرد.  در این مقاله می‌خواهیم کمی بیشتر راجع به تالاسمی مینور بدانیم. 

علت بروز تالاسمی مینور چیست؟

در ابتدا باید بدانید تالاسمی مینور نوع خفیف کم خونی به‌شمار می‌رود. هموگلوبین برای اتصال به اتم‌های اکسیژن به دو زیر واحد مهم نیاز دارد.  این دو زیر واحد با عنوان زیر واحد‌های آلفا و بتا معرفی شده‌اند. به دلیل وجود آنهاست که پروتئین هموگلوبین می‌تواند اتم‌های اکسیژن را دریافت کند. به این ترتیب جابجایی اکسیژن در بدن انجام خواهد شد.

اگر بخواهیم کمی ساده‌تر بگوییم، زیر واحدهای آلفا و بتا را به عنوان دست‌های هموگلوبین در نظر بگیرید که توانایی گرفتن اتم اکسیژن را دارند. حالا فرض کنید اختلالی در این دست‌ها رخ می‌دهد، در این صورت امکان چسبیدن هموگلوبین به اتم‌های اکسیژن وجود ندارد. این  اتفاقی است که در تالاسمی مینور می‌افتد. در این حالت اکسیژن به اندازه کافی در اختیار اندام‌های مختلف بدن قرار نخواهد گرفت و در نهایت کم خونی بروز می‌کند. در بیشتر مواقع زیر واحد بتا دچار اختلال است. همانطور که گفته شد، این اختلال ارثی است و نمی‌توان برای آن کاری کرد. 

تالاسمی مینور چگونه تشخیص داده می‌شود؟‌

برای تشخیص تالاسمی مینور از آزمایش خون استفاده می‌شود. در طی آن فاکتورهای متعددی بررسی خواهند شد که یکی از آنها hgb در آزمایش خون است. این فاکتور بخشی از آزمایش cbc بود و سطح هموگلوبین خون را اندازه گیری می‌کند.